اکد قومی سامی‌نژاد بود که در شمال خاک میانرودان و در حوالی بغداد کنونی، می‌زیست. این قوم 2500 سال ق.م. در نزاع با سومریان پیروز شدند. در دوره حکومت پادشاهی به نام سارگون از سال 2334 ق.م. تسلط خود را از کرمانشاهان تا شام و دریای مدیترانه گسترش دادند.

اکدیان ??? سال در قدرت باقی ماندند. در سال 1750 ق.م. سپاه کاسی به ریاست گانداش برای فتح اکد (بابل) حمله کرد و اکد فتح شد. سر انجام در سال 1750 ق.م. جایگزین دولت اکد شدند و به سلطنت سلسله سارگون پایان دادند. حکومت کاسی ها (از 1250-1750) بر بابل 500 ساله شد.

با گذشت زمان سومریان دوباره قدرت را به قبضه درآورده و شهر لاگاش را پایتخت خود قرار دادند. زبان سومری را از نو به جای زبان اکدی رسمیت دادند.

به دستور سارگون قوانین موجود به زبان سومری به زبان اکدی ترجمه شد. در زمان آشور بانیپال با تهیه نسخه‌ای از آن‌ها قوانین مزبور را به سرزمین آشور بردند.