نوروز در تاریخ پژوهش های ایران - گزیده ای از تاریخ تمدن جهان باستان (ایران، مصر‍، یونان

     

 

 

 

 

.: سایر زبان ها : عربی ؛ انگلیسی ؛ ترکیه ؛ فارسی :.

 

.: سایر بخش ها: دانلود کتابهای باستانی؛ ؛ اساطیر و افسانه های باستانی ؛ چهره های ماندگار ؛ انی کاظمی :.



نوروز در تاریخ پژوهش های ایران:.

نوروز

 

و به فاصله زیاد.

در دین زرتشت، این شش روز یا  شش هنگام آفرینش را  جشن گاهان بار می گویند یعنی اوقات  باروبد یا تشکیل مجلس همگانی و بار عام.  ششمین هنگام آفرینش سیصد و شصت و پنج روز پس از عید نوروز است که مطابق پایان یک سال و آغاز نوروز سال بعد می باشد.در این هنگام انسان آفریده شده و کار خلقت  پایان  یافته  است.  این  جشن که آخرین گاهنبار  است همس پت میدیم نام دارد. وآنرا با عتدال و  برابر  شدن شب و روز  ترجمه کرده اند.

ایرانیان پنج روز  پیش از عید نوروز  از روان درگذشتگان  یاد می کنند  و برای آن ها آمرزش می طلبند و داد و دهش می کنند و انتظار آمدن فده و هد آن ها را می کشند.

با تهیه وسائل پذیرایی و پاک کردن خانه ها و جامه و تن و پوشیدن لباس نو و  فراهم  ساختن  مراسم  شادی خود  را آماده ی  پیشـواز   پذیـرایی می نمایند. شب جشـن نوروز به فرخندگـی فـرود آمدن فده و هـدان و احتـرام  قدوم آنان آتش روشـن می کنند و در ایام  عیـد بـرای آمـدن میهمانان عزیز آسمانی به خانه ی یکدیگر می روند و به همدیگر تبریک و شادباش می گویند.....

فده و هد یا فده و شی یکی از نیـرو های مقدس معنـوی انسان است که پیش از عالـم آفـرینش در عالم بالا وجود داشتـه و هنگام خلقت بشـر در هیکـل او داخـل شـده و  او  را  ارشـد و تـرقی می دهـد و نگاهـداری می کند و پـس از مـرگ نیـز دوباره  با  همان پاکـی و تقـدس اولیـه به جای خود  باز می گردد و  برای همیشـه در عالـم قدس ایزدی جاودان می ماند.

کلمه ی فروردین هم از همین ریشه و به همـان معنی و مفهـوم است به عبارت دیگر فروردین یعنی ماهیکه به فده و هدان  تعلق دارد و این ماه   مر بوط به آن هاست و چون فده و هدان پاک درگذشتگان در این ماه    برروی زمین آمده وبه مدتی توقف می کنند به این نام معروف شده.

دانشمندان فده وهدرانیروی پروراننده ی ترقی دهنده و نگاه دارنده ی بزرگ کننده تفسیر کرده اند.

به طوریـکه  در اوستـا آمده فده و هده هامی درگذشتگان پاک و پارسا  در روز اول  فروردین که جشن نـوروز است برای دیدن بازمانـدگان بر روی زمین می آیند و مدت ده شبـانه روز در این جا می ماننـد و بعد از بازگشت از اهـورامـزدا برای بازمانـدگان خویـش طلب فیض و رحمت می نمایند بـرای همین است که ایرانیان روزهای پنجه یعنی پنج روز به آخر سال مانده که از لـحاظ فضیلت به روزهای گاتـها معـروف است به خانه تکـانی و پوشیدن لبـاس های نو و پاکیزه و پـرداخته و خـود را برای استقبال لز روان درگذشتگان آماده می سازند.

بنا براین پنجروز پنجه ی آخر سال که ششمین کاهنبار است برای روان شادی درگذشتگان و طلب آمرزش آنان است.                                   





.: نوشته های آرشیو نشده :.
هر آمدنی رفتنی داشت. ما هم از پارسی بلاگ رفتنی بودیم.
[عناوین آرشیوشده]