این مبحث تخصصی من است و در آینده بیشتر روی آن صحبت خواهم کرد.

ادیان هندوستان و ایران باستان پیوند نا گسستنی با هم دارند . این مردم آریایی که دین اصلی آنها پرستش اجنه بود هزاران هزار سال پیش در ایران و هندوستان امروزی ساکن شدند و همگی به یک زبان تکلم می کردند.

ایرانیان شرح حال خدایان متعدد خود را به زبان اوستایی نوشتند و هندیان همان مطالب را به زبان سنسکریت در ودا ها نگاشتند. اگرچه بخش اعظم ادبیات اوستایی ایران از بین رفته اما وداهای هندیان دست نخورده وجود دارد و در خانه و کاشانه ی همه ی آنها دیده  و خوانده می شود.

ظلم و جنایت موبدان ایرانی پیش از زرتشت به قدری بود که بر اساس آنچه که در حفاریها به دست آمده و آنچه که در کتب باقی مانده - موبدان مردم را وادار به پرستش هزاران خدا در آن واحد می کردند و آتش عنصر اساسی این پرستش بوده چرا که جن آتش به نام آگنی مسئول پیشکش کردن هدایا به سایر اجنه بوده است.

زرتشت بر علیه آیین جن پرستی که آن را آیین اوستایی می نامیدند ایستاد و کسی به او ایمان نیاورد به جز ? یا ? نفر از بستگانش. و زرتشت مجبور شد که ارومیه را ترک کند و به سمت شرق برود . در آن زمان که گشتاسب پادشاه کیانی در شرق بود و به زرتشت ایمان آرود و مردم جن پرست ایران را به زور شمشیر به آیین زرتشتی که آیین یگانه پرستی بود در آورد اما روزگار خوشی زود تمام شد و با مرگ گشتاسب مردم دوباره به سراغ آیین پدران خود رفتند. با مرگ زرتشت - موبدان تعالیم زرتشت را به میل خو دوباره نویسی کردند و با آیین چند خدایی و چند ایزدی مخلوط کردند و به این ترتیب زرتشتیت پایان یافت. متاسفانه آیین زرتشی امروز بویی از زرتشت نبرده است چرا که زرتشت ساخت هر نوع معبد و عبادتگاه را ممنوع کرد و قرار دادن آتش را مخصوصا نشانه ی کفر نامید .

برخلاف مردم ایران - مردم هند هیچ وقت هدایتگری به خود ندیدند تا زمان بودا .

شرایط مردم هند  امروزه از نظر دینی همانند وضیعت اسف بار ایرانیان پیش از اسلام است . در دوران باستان اجنه ی زیادی به مردم ظاهر شده و معجزاتی برای فریب دادن آنها انجام دادند. برهمنان(موبدان) که بالاترین طبقه ی اجتماعی بودند به پرستش و خدمت انجه ایستادند تا آنها هم قدرتهایی از اجنه بگیرند . این جریان تا امروز ادامه دارد و اگر شما  برهمنی را مسخره کنید او با کمک اجنه از این مسئله خبر دار شده و مشکلی سر راه شمما قرار می دهد. ترس از همین موجودات خطرناک است که مردم را ناچار به پرستش اجنه می کند.

پیش از اسلام مردم ایران اجنه را گرامی می دانستند و معابد متعددی برای آناهیتا و بهرام و بهمن و ...می ساختند و در آن قربانی می کردند اما پس از اسلام برای نجات دادن میراث باستانی خود چهره ی یکتا پرستی به آیین خود داده و کم کم دیو ها نقش منفی به خود گرفتند به طوریکه ??? سال پس از اسلام فردوسی بزرگ دیوها را  مسبب بدی معرفی کرده و رستم پهلوان به جنگ آنها می رفته است تا مردم را نجات دهد.

در ادبیات هند این اجنه هستند که بر دنیای انسانها مسلط بوده و به آنها لطف و محبت می کنند . اجنه در هندوستان و ادبیات هندو خدایان مهم و بسیار مثبتی نام برده می شوند که وجود تناسخ را ترویج داده و روج بشر را وادار به پرستش آلات جنسی و تناسلی می کنند.