آیین ها و ادیان ها - گزیده ای از تاریخ تمدن جهان باستان (ایران، مصر‍، یونان

بازدیدها: 7477796 امروز: 196
[ My Home Page ]
[ My TelegramD ]
[ MyBlog ]
[ About Me ]

Eni kazemi
«و دیدم که تمدن یعنی دشنام یعنی کینه،نفرت یعنی آثار ستم هزاران سال برگرده و کشته اجداد من»دیوار چین،دیدم خویشاوندان من نیز در دیوار چین مدفون شده اند انجا که بردگان باید کار میکردند و هر برده ای که نمی توانست بار سنگین این سنگها را بکشد بلافاصله فرمان می آمد،برای جنازه او که در جلد این دیوار بگذارند و رویش را ماله کنند و این چنین دیوار عظیم چین ساخته شد و همه تمدن ها و همه دیوارها و بناهای عظیم بشری...(دکتر علی شریعتی).

.:اشتراک:.

این وبلاگ توسط انی کاظمی در سال 1386 بنا نهاده شد و سالها فعال بود، مدتی بعد که امکانات وبلاگ پاسخ گو نبود وبسایت tarikhema.ir راه اندازی شد. بعد از مدتی فعالیت فیلتر شد و هم‌اکنون آدرس سایت تاریخ ما با tarikhema.org در دسترس علاقه مندان تاریخ ایران و جهان باستان است.

.:Logo:.

.:Archive:.

فتیشسم(روح پرستی):.

برخی آن را دین عمومی بشر می دانند و معتقدند که ادیان دیگر غیر الهی ازآن سرچشمه گرفته اند.

فتیش: شی یا اشیایی است مثل مهره ها- سنگ ریزه ها و مثل بعضی از اشیاء متبرکه که مورد پرستش بدوی بوده است. فتیش به معنای"اعتقاد به تقدس بعضی از اشیاء طبیعی است" معابد اولیه انسان و عبادتگاه بدویان شکاف های کوه بوده است. بدویان با دست زدن و مس کردن ویا بوسیدن اشیاء متبرکه آنها را عبادت می کردند.

.: by Eni kazemi .: سه شنبه 87/2/17:. [ آرشیو نظرات شما*] :.

کلمات کلیدی مطلب : آیین ها و ادیان ها

تاریخ تمدن جهان باستان - کتاب های تاریخی - افسانه های تاریخی - مشاهیر - تبادل لینک - خرید کتاب - آهنگ های قدیمی - تاریخ تمدن جهان باستان - بیت ناب - تک بیت -

سرودهای زرتشت:.

سنت سرایش و خوانش اشعار حاصل از کشف و شهود در میان روحانیان جوامع هندوایرانی و چه بسا هندواروپایی، امری رایج و البته بسیار ارزش‌مند و مقدس بوده است. در واقع توان سرودن اشعاری شیوا و زیبا و نغز در تحلیل جهان هستی و ستایش خدایان و بیان روابط و نظامات قدسی حاکم بر گیتی، ویژگی برجسته و کرامت عمده‌ی یک روحانی بوده است. این اشعار نغز (که در زبان اوستایی «مانثره / Manthra» ، در زبان سنسکریت «مانترا / Mantra» و در زبان پهلوی «مانسر / Mansar» خوانده می‌شود) در عصر نبود خط و نوشتار، تنها ابزار و رسانه‌ی ارائه و جابه‌جایی و نقل اندیشه‌ها و گفتمان‌های جوامع باستانی در طی نسل‌های پیاپی بوده و محتوایی آکنده از بینش اسطوره‌ای و پیام‌ها و آموزه‌های دینی و کیهان‌شناختی داشته است. مانثرن(Manthran)ها و زئوتر(Zaotar)ها دو گروه از روحانیان هندوایرانی بودند که بیش از دیگران با هنر مقدس سرایش اشعار اشراقی سروکار داشتند و واعظان و آموزگاران الاهیات و آیین‌های دینی در قالب ابیاتی بدیع و شورانگیز، برای مخاطبان مشتاق خویش بودند. زرتشت که خود یک مانثرن و زئوتر بود (یسن32/13 و یسن33/6) با این سنت به خوبی آشنایی و بر آن تسلط کامل داشت. «گاهان» اثر منظوم زرتشت، دنباله‌رو همان سنت کهن سرایندگی روحانیان هندوایرانی است (بویس1377، ص 82 و 100؛ بویس1376، ص 21 به بعد). ادامه مطلب...

.: by Eni kazemi .: دوشنبه 87/2/16:. [ آرشیو نظرات شما*] :.

کلمات کلیدی مطلب : آیین ها و ادیان ها

موعود شناسی در آیین زرتشت:.

آیین زرتشت به عنوان کهن‌ترین دین آسیا، و به جهت اصالت ژرف و تکیه‌ی آن بر اقتدار شاهنشاهی ایران، تأثیرات کلانی را بر ادیان پس از خود، به ویژه ادیان سامی - ابراهیمی برجای گذارده است. نمونه‌ی چنین تأثیری که ابعاد آن از دیرباز بر پژوهندگان تاریخ ادیان آشکار بوده، اندیشه‌ی «معاد و رستاخیز» است. زرتشت به عنوان نواندیشی پیشرو، برای نخستین بار و به گونه منسجم و پیراسته، اندیشه‌ی «رستاخیز» را به جهان ادیان عرضه داشت و چنین آموزش داد که در زمانی خاص، با چیرگی نهایی و قاطع نیروی نیکی و راستی بر دروغ و بدی، تمام مردگان با تنی مادی برخواهند خاست و انسان‌ها، پس از فرجامین داوری (گذر از رودی آتش‌ناک) در سعادت و خوشی و شادکامی، در زمینی که ملکوت خداوند بر آن مستقر شده، جاودانه خواهند زیست. در چنین مقطعی، گذرایی زمان به پایان رسیده، چارچوب تاریخ فروشکسته و همچون زمان سرآغاز، جهانِ نیک، از هر گونه بدی عاری خواهد شد. این آموزه‌ی بدیع زرتشت که اندیشه‌ای استوار و بنیادین در آیین وی است، در پی چیرگی سیاسی - تمدنی دودمان‌های ایرانی (هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان) بر خاورمیانه، تأثیرات عمده‌ای را بر آیین‌های اقوام سامی منطقه - به ویژه یهودیان - باقی گذاشته است. ادامه مطلب...

.: by Eni kazemi .: دوشنبه 87/2/16:. [ آرشیو نظرات شما*] :.

کلمات کلیدی مطلب : آیین ها و ادیان ها

جشن باستانی آبادگان:.

روز دهم آبان زرتشتی برابر با ? آبان خورشیدی که آبان روز نام دارد و بنام آب و فرشته آب است جشن آبان گان می باشد .
آب که آبان جمع آنست در اوستا و پهلوی آن و در سانسکریت آپه می باشد این عنصر مانند عناصر دیگر آتش و هوا و خاک در آیین ایران قدیم مقدس است و آلودن آن گناه می باشد و برای هر یک از آنها فرشته مخصوصی تعیین شده . و ایرانیان این عناصر چهارگانه را که اساس اولیه حیات است می ستودند(نیایش نمی کردند ستایش میکردند) و امروز نیز زرتشتیان آنها را پاک می دانند و مانند سابق و بنام فرشته هر یک آنها را می ستایند ((بسرچشمه آب درود می فرستیم به کوههایی که از بالای آن آب جاریست درود می فرستیم بدریاچه ها و استخرها درود می فرستیم)).به احترام فرشته آب آبها را پاک نگه می داشتند .

نگهبانی آب با فرشته مقدس خرداد است علاوه بر او دو فرشته مقدس دیگر یکی به نام اپام نپات و دیگری آناهیتا نگهبان آب می باشند . یکی از قصائد دلکش اوستا آبان یشت نام دارد که از جلال و عظمت آناهیتا یا همان ناهید گفتگو می کند. در خرده اوستا نیایش چهارم موسوم است به آبان نیایش یا آبزور . این نیایش را که از آبان یشت استخراج شده موقعی که در کنار جویبار و آبشار و سرچشمه آب باشند می سرایند همچنین در جشن آبانگان نیز خوانده می شود و چون فرشته آب ناهید مونث است او را بانو هم می گویند. در جشن آبانگان پارسیان خصوصا زنان در کنار دریا یا کنار رود فرشته آب را نیایش می کنند .ایرانیان به خاطر تقدسی که برای آب قائل بودند هیچوقت آنرا آلوده نمی کردند و آبی را که یکی از اوصاف سه گانه اش رنگ و بو و مزه تغییر می یافت برای آشامیدن شستشو و غیره بکار نمی بردند .

هردوت می گوید ((ایرانیان در میان آب ادرار نمی کنند آب دهان نمی اندازند و در آن دست نمی شویند)) استرابون جغرافی نویس یونانی گوید ((ایرانیان در آب جاری خود را شستشو نمی دهند در آن لاشه و مردار نمی اندازند و عموما آنچه ناپاک است در میان آن نمی ریزند)).خلاصه اینکه جشن آبانگان بنام آب و فرشته آب است ایرانیان در این روز کنار چشمه و آب می رفتند و آب نیایش و سرودهای دینی را می خواندند و شادی می کردند و برای این نعمت بزرگ اهورایی که برای آشامیدن و نظافت و رشد و نمو نباتات و رفع سایر نیازها می باشد سپاس خدا را بجا می آوردند. ابوریحان در صفحه ??? ترجمه آثار الباقیه می نویسد :آبان ماه روز دهم آن آبان است و آن عیدی است که بواسطه توافق دو اسم آبانگان گویند در این روز زو پسر تهماسب (از سلسله پیشدادیان )بپادشاهی رسید و مردم را به کندن نهرها و تعمیر آنها امر کرد و در این روز بکشورهای هفت گانه خبر رسید که فریدون ضحاک را اسیر کرده و خود به پادشاهی رسیده و بمردم دستور داده است دوباره خانه و زندگی خود را مالک شوند و خود را صاحب خانه بنامند و خودش نیز بخانه و خانواده خود فرمانروا شد پس از آنکه همه ایرانی ها در عهد ضحاک بی خانه و زندگی بودند.

.: by Eni kazemi .: سه شنبه 87/1/20:. [ آرشیو نظرات شما*] :.

کلمات کلیدی مطلب : آیین ها و ادیان ها

«اهورامزدا نیکی را آفریده، بدی و رنج و درد و
بیکاری در اثر ضربه و وسوسه‌ی انگره‌مینو (مینوی بد) است و برای خشنودی
اهورامزدا باید با آن مبارزه نمود»[[3] یسنا پوشینه نخست، پورداوود 3].
...

همچنان که می دانیم، پیش از بنیاد نهاده شدن
این مکتب، مردمان آن دوران، سرآغاز بیماری ها را در خشم و قهر خدایانشان
و یا وارد شدن ارواح خبیثه به درون بدن انسان جستجو می‌ کردند.

راهنمایی های این مکتب، پایه و بنیان چنان
خرافاتی را در هم شکست و روش های درمانی پیشین را که بر پایه ارضای خاطر
خشمگین خدایان و گاه با دادن قربانی ‌های خونین بود درهم ریخت و روشن
ساخت که انگیزه ی آغاز بیماری ها، بودن ِ آلودگی ها و نبودن بهداشت،
کردارهای زشت و وسوسه‌‌های انگره‌مینوی است و آن چنان که در دنباله ی
همین نوشتار و در بخش وابسته، به گونه دامنه‌دار خواهی خواند. مبارزه با
بیماری های تنی و روانی، در گام نخست به یاری گیاهان سودمند دارویی که
آفریده اهورامزدا می باشند، آغاز گشت، در گام دوم با کار و کارد جراحی
دنبال شد و در گام سوم با تلقین سخنان به آیینی و نیاز به سوی اهورامزدا
پی گیری شد و برای نخستین بار واژه‌ی «درمان» و «پزشکی» را همچنان که پیش
نیز یادآوری شد در این مکتب روان گشت، جایگاه پزشک پرارج گردید، برای آن
ها قوانین بنیان نهادند ولی کار مزد و آسایش آنان، به دلخواه بود. در آن
پیوند بود که بنیاد درمانگاه ها، بیمارستان ها و دارو و درمان ارزانیان
کارهایی خداپسندانه به شمار آمدند.ادامه مطلب...

مِهرپرستی یا آیین مهر بر پایه پرستش ایزد ایرانی مهر (میترا) بنیاد شده بود. به دلیل ارزش مندی خورشید در این دین برخی آن‌را خورشید‌پرستی دانسته‌اند. از زمانهای دور پیش از تاریخ ایرانیان پیرو آیین مهر یا کیش
بغانی بودند. آیین مهر یک دین یا قانون تدوین شده نیست آیین و سنتی است که
آغاز آن تاریک است.

مزدیسنا

مزدیسنا نامِ دینِ پیامبرِ ایرانی، زرتشت اسپنتمان است. مزدَیَسنا صفت است و بمعنای پرستنده? مزدا است. مزدا هم همان خدای یگانه‌است. مزدَیَسنا ضدِ دیویَسنا است. دیویَسنا هم بمعنی پرستنده? دیو یا دَئِوُ می‌باشد و ضدِ آن واژه? وی-دَئِوُ یا ضدِ دیو است. مزدَیَسنا پیرامونِ ???? (پیش از میلاد) تا ???? (پیش از میلاد) از سوی پیامبر ایرانی، زرتشت اسپنتمان، پایه‌گذاری شد.

زرتشت به ویرایش و بازبینی کیش چندخداباور آریائیان پرداخت و بتدریج برای خود پیروانی یافت که پس از وی به مزدیسنان یا زرتشتیان شُهره شدند. در ادبیاتِ مزدیسنا نیز مزدیسن با گویشِ پهلوی، معادلِ دین آورده به زرتشت، راستی پرست و با صفتِ زرتشتی آمده‌است.. همچنین به مزدیسنان بهدین نیز می‌گویند.

عناصرِ مزدَیَسنا یکتاپرستانه‌اند و از یکتاپرستی سرچشمه می‌گیرند. البته در برخی منابع از ایشان به نامِ دوگانه پرست هم یاد شده که بیشتر در اثر اشتباهی است که در شناختِ درستِ مزدیسنا و بر اساسِ برداشت‌هایی از دو کتابِ دینکرد و بندهشن انجام شده و مزدیسنان با زروانیان یکی پنداشته شده‌اند زیرا اعتقاد به دوگانگیِ آفرینشی در میان زروانیان نیرومند است نه مزدیسنان. کتاب مقدس زرتشتیان اوستا است. از بخش‌های گوناگون اوستا بخشی به نام گاهان (سرودها) سخنانِ شخص زرتشت بوده‌است.

خدای نیک‌سرشت در کیش زرتشتی، اهورامزدا نام دارد که بمعنی سرور دانا است و پرستیده می‌شود. برای اهورا مزدا در هرمزد یشت، در حدود شصت صفتِ نیک آورده شده و تقریباً همه? چیزهای خوب به وی منتسب شده‌است. بر اساسِ گاتها، اهورامزدا هم آفریننده روشنایی و هم تاریکی است. بر اساسِ کتابِ بندهشن که پس از ساسانیان نوشته شده، نیروی مخالفِ اهورامزدا و زاینده? بدی‌ها را اهریمن (انگره مینیو) معرفی می‌کند که نص صریح گاتها است. در کیش زرتشتی، اهریمن هیچگاه توانِ ذاتی برای مقابله با قدرتِ اهورا مزدا را ندارد و رقیبی برای او نیست بلکه اهریمن همان اندیشه? بد است اما در باورِ زروانیان، اهریمن برادر و رقیبِ اهورا مزدا و پسر زروان و دارای هویتی جداگانه از اهورا مزدا است. زرتشتیان امروزی نیز خود را یکتاپرست می‌دانند و اهریمن را تنها نمادی تمثیلی از بدیها می‌نامند نه یک خدا.ادامه مطلب...

مزدیسنا

.: نوشته های آرشیو نشده :.