قدیمی ترین تمدن از نظر ریاضی : بین النهرین ( بابل )

  برتری ریاضی بابلی ها بخاطر دستگاه ارزشی ـ مکانی اعداد آنها می باشد .

سال 3500 قبل از میلاد 

    – لوحهای گلی که اعداد بر روی آنها حک شده است .

سال 1800 قبل از میلاد 

    – سلطان حمورابی قوانین را بر روی لوحهای گلی می نوشت . 

    – دوران شکوفایی ریاضی بابلیان

دهه اول قرن هشتم قبل از میلاد 

    – سلطان بخت النصر( King Nabonassar) 

     – یادداشتهای خورشید گرفتگی و ماه گرفتگی

سال 530 قبل از میلاد 

    – کتیبه های مثلثی شکل بیستون ( ایران ) 

    – خط میخی ( الفبای بابلیان ) که رالینسون (Rawlonson) در دهه اول قرن نوزدهم رمزگشایی نمود .

دستگاه اعداد 

  – بر پایه 60 

  – مکانی 

  – دارای نماد ویژه برای مکانهای خالی است ( صفر ) .

جبر 

  – آلگوریتم را بدون توضیح به کار می گیرد . 

  – از هیچ نمادی استفاده نمی کند . 

  – در معادله درجه دوم از بین دو جواب معمول تنها یکی را می پذیرد . 

  – اعداد منفی را در نظر نمی گیرد . 

  – فاقد ارزش عملی مشخص است ( همیشه اعداد گردشده / روند دقیق ارائه می کند ) . 

   – به مطالعه راه حلهای مثلث فیثاغورث می پردازد .

در میان باستانیان ، بابلیان تنها کسانی بودند که معادلات درجه دوم را همانگونه که امروزه ما حل می کنیم ، حل می کردند .

مثلثهای قائم الزاویه 

   – سه تایی اولیه فیثاغورثی 

   – آنها می دانستند چگونه معادله a² + b² = c² را حل کنند .

استخراج ریشه 

   – تقریب ریشه ها به روش مربع کامل کردن 

   – جداول ریشه های دوم و سوم

موفقیتها

  – اندازه گیری دایره 

  – حل معادله درجه دوم 

  – دستگاههای دو معادله خطی 

  – لوحهای میخی ( لوحهای گلی سنگین ، برای علامت گذاشتن به عنوان مهراستفاده می شد ) . 

  – اعداد سه گانه فیثاغورثی 

  – علوم مربوط به آسمان ( نجوم ، نقشه برداری آسمان )