مصریان باستان بر این
عقیده و باور بودند  که وقتی انسان مرد به تالار مرگ وارد میشود  در انجا آنوبیس در
انتظار اوست آنوبیس، خداوند حنوط (کفن و
دفن)بی طرفانه قلب او را در مقابل مات الهه انصاف و دادگستری در ترازوی عدالت  قرار میدهد اگر این شخص در زندگی گناهی مرتکب نشده بود 
قلب او  به سبکی  یک پر در کفه دیگر ترازوست پر سمبل راستی و صداقت بود او برای
همیشه  زندگی خواهد کرد ( به بهشت میرود) ولی اگر قلب این شخص سنگین تر از وزن پر
بود  که میشود گفت در زندگی مرتکب گناه شده توسط حیوانی عجیب به نام آمییت که
مصریان از او وحشت داشتند  خورده میشد( به جهنم میرفت) آمییت سری به شکل تمسا ح
شانه هایی همچون شانه شیر وپایین تنه ای مثل اسب آبی داشت توت خداوند ماه  جادو و نوشتن با سری به شکل لک لک مناطق
گرمسیری در این مراسم وقایع را می نوشت و ثبت می
کرد