آغاز بینش مذهبی در هند باستان ، توحید است ؟

در قدیمیترین متون مذهبی هند – چون " اوپانیشادها " " ودا " ، " ریگ ودا " و قدیمیترین افسانه های باستانی هند " کریشنا " ، خدای واحدی است که می گوید : " در هر کجای دنیا ، هر انسانی ، هر که را که پرستیده است ، مرا پرستیده است ، هر نامی که به خدایش داده است مرا خوانده است " .

میبینیم که مذهب ابتدائی هند ف خدا را تا ا حد واحد می داند و توحید را در چه سطحی از هستی ، و در چه مرز مطلقی در یک جهان بینی وسیع تلقی می کند ! اما با گذشت زمان بعد از هزار ، هزار و پانصد سال بزرگترین رسالت انقلابی " بودا " مبارزه با خدایان متعدد میشود و فریاد میزند که : " انسانها در زیر بار فشار اینهمه خدایانی که زمین و آسمان را انباشته اند ، قربانی شده اند " و یکی از شعرهای هند می گوید : " شماره خدایان از شماره انسانها افزونتر شد " و بعد کار بجایی میرسد که یکی از مستشرقین که هند شناس معروفی است ، کتابی تدوین می کند ، در فهرست نام خدایان ! که اگر کتب رجال و علما و مورخین و دانشمندان هند را تدوین کنیم ، یک دهم آن کتاب هم نمی شود !

این چنین است که آغاز بینش مذهبی در دوران باستان توحید بوده است !

منبع : طرح اساسی مکتب – توحید: یک فلسفه ی تاریخ -  صفحه 259 – 292 به قلم استاد بزرگوار و شهید مسئول« دکتر علی شریعتی » روحش شاد و یادش گرامی (مرد پارسایی سخن ) و تایپ توسط انی کاظمی .